Παρασυρμένοι από την υπόσχεση των χρημάτων

Σικάσσο, Μάλι. Επιχειρηματίες που λέγονται «ανιχνευτές» , περιμένουν στο σταθμό λεωφορείων απ’ όπου πολλά λεωφορεία αναχωρούν για την Ακτή Ελεφαντοστού κάθε μισή ώρα. Αναζητούν παιδιά που ταξιδεύουν μόνα τους, παιδιά που φαίνονται χαμένα ή που ικετεύουν για φαγητό. «Θα ήθελες μια υπέροχη δουλειά στην Ακτή Ελεφαντοστού;» ρωτούν τα παιδιά και προσθέτουν «μπορώ να σου βρω μια τέτοια δουλειά». Εκεί κοντά στο σταθμό λεωφορείων υπάρχει μια μικρή σκοτεινή αποθήκη με μαυρισμένου τοίχους και μια χοντρή ξύλινη πόρτα με μια σιδερένια κλειδαριά που κλειδώνεται από την εξωτερική πλευρά. Λέγεται ότι οι έμποροι δούλων μερικές φορές κρατούσαν τα νεαρά θύματά τους κλειδωμένα εκεί κατά τη διάρκεια της νύκτας, για να μη δραπετεύουν.

Δυο αγόρια δυο χρόνια, καθόλου μισθός
Ουρούτα, Ακτή Ελεφαντοστού. Ο Μπραχίμα Μάλε και ο Σιάκα Τράτορε συναντήθηκαν δύο χρόνια πριν στο σταθμό λεωφορείων στο Σικάσσο, στο Μάλι όπου οι δουλέμποροι καραδοκούν. Ο Σιάκα είναι 14 χρονών και ο Μπραχίμα μόλις 12. Ο Σιάκα είχε φέρει και το καθαρό πράσινο φανελάκι του, γιατί νόμιζε ότι θα περνούσε όμορφα στην Ακτή του Ελεφαντοστού. Ένας «ανιχνευτής» τους διαβεβαίωσε ότι ο μεγάλο αδελφός του στην Ακτή του Ελεφαντοστού θα τα ους πλήρωνε περίπου $170 το χρόνο για τα τις υπηρεσίες τους. Τους πρόσφερε επίσης δωρεάν μεταφορικό μέσο.

Τα δύο αγόρια μεταφέρθηκαν σε μια αποθήκη δίπλα από το σταθμό των λεωφορείων για λίγες ώρες. Κι άλλα αγόρια μεταφέρθηκαν εκεί, μέχρι να συμπληρωθεί η ομάδα αποτελούμενη από 15 παιδιά. Έπειτα, μεταφέρθηκαν με δύο μικρά λεωφορεία με δύο άντρες σε κάθε όχημα. «Ο ανιχνευτής μας είπε ότι αν η αστυνομία μας σταματήσει να πούμε ότι ήταν ο μεγαλύτερός μας αδερφός» είπε ο Σιάκα. Τα ταξί μετέφεραν τα παιδιά σε ένα κοντινό χωριό, όπου λεωφορεία τα περίμεναν για να μεταφέρουν στην πόλη Κόρχογκο.

«Μας είχε πει ότι θα δουλεύαμε μόνο στις φυτείες κακάο και καφέ, αλλά είχε επίσης βαμβάκι, καλαμπόκι και ρύζι. Όταν τελειώναμε από τη μία φυτεία πηγαίναμε στην άλλη»
Ο Μπραχίμα είναι ένα ψηλό, λεπτό, μυώδες αγόρι με αγγελικό πρόσωπο. Έγινε δούλος του Κουλιμπάλι πριν από δύο χρόνια. Μοιράζεται μια καλύβα χωρίς παράθυρο με τον Σιάκα, αλλά δεν ζητά πολλά από τη ζωή του. Θέλει να φύγει από τη φυτεία, αλλά σπάνια σκέφτεται να δραπετεύσει. Όταν ο Σιάκα προσπάθησε πέρσι, ο Κουλιμπάλι, τον έδειρε άσχημα. «Έδεσε τα χέρια μου πίσω στην πλάτη μου με ένα σχοινί και με έδειρε με ένα κομμάτι ξύλο», είπε ο Σιάκα και σήκωσε το φανελάκι του να δείξει τις ουλές του στον αριστερό ώμο και μπράτσο.

«Ήμουν καχύποπτος, αλλά φοβόμουν ταυτόχρονα» είπε ο Μπραχίμα. «ήμασταν ήδη στην Ακτή του Ελεφαντοστού και δεν ήξερα πώς να δραπετεύσω. Δεν είχα χρήματα». Ο Ντότε Κουλιμπάλι περίμενε στο Κόρχογκο. Χρειαζόταν δύο αγόρια για να δουλέψουν στις φυτείες του με κακάο και καφέ. Ο Κουλιμπάλι είπε ότι αγόρασε τον Μπραχίμα και τον Σιάκα για $28 τον καθένα, αλλά τα αγόρια είπαν ότι πλήρωσε αυτό το ποσό και για τα δύο. Δύο μέρες αργότερα τα αγόρια βρέθηκαν στη φυτεία του Κουλιμπάλι. «όταν φτάσαμε, δεν μας είχε πει όλη τα την αλήθεια», είπε ο Μπραχίμα.

«Μετά πήρε ένα μικρό όπλο, και είπε «θα σε σκοτώσω και θα σε παρατήσω σε ένα πηγάδι». Ο Κουλιπμάλι, αρνήθηκε ότι χτύπησε τον Σιάκα και δεν απολογήθηκε για τις απειλές και την παρενόχληση των αγοριών. «Αν τους αφήσω να φύγουν, χάνω τα λεφτά που έδωσα για να τους φέρω στη φυτεία μου», εξήγησε ο Κουλιμπάλι, 39 χρονών, φορώντας στρατιωτικά ρούχα και κρατώντας ένα μεγάλο μαχαίρι στα χέρια. Δίνει ικανοποιητικό φαγητό στα παιδιά, και έδωσε $18 στο καθένα για να γιορτάσουν κατά τις Μουσουλμανικές γιορτές.

Τα παιδιά όμως χρησιμοποίησαν τα χρήματα για να αγοράσουν σαντάλια και σαπούνι. Όταν ολοκληρώθηκε ο χρόνος και έπρεπε να πληρωθούν τον Σεπτέμβριο, τους είπε ότι πέθαναν δύο συγγενείς τους και πλήρωσε για την κηδεία τους κι έτσι δεν μπορούσε να δώσει τα χρήματά τους. Τους είπε να περιμένουν μέχρι τον Ιανουάριο για να πληρωθούν. Τον Ιανουάριο τους είπε ότι θα τους πλήρωνε σε έναν χρόνο. Παραδέχτηκε ότι δυσκολεύτηκε να μαζέψει το ποσό των $680 που χρωστούσε στα παιδιά για δύο χρόνια, σύμφωνα με αυτόν, τον περασμένο χρόνο μάζεψε μόνο $570 και η οικονομία χειροτέρευε.
Δεν ανησυχεί μήπως δραπετεύσουν, γιατί τους χρωστά χρήματα και γνωρίζει ότι δεν θα φύγουν χωρίς την πληρωμή τους. «Αν φύγουμε εμείς θα είμαστε οι χαμένοι και αυτός θα είναι ευτυχισμένος» είπε ο Μπραχίμα με τρεμάμενη φωνή. Γι' αυτό δεν φεύγουν από τη φυτεία. «Το Νταλόα είναι το Παρίσι για μας», είπε ο Μπραχίμα βλέποντας το φίλο του το Σιάκα να δουλεύει φορώντας το καινούριο του φανελάκι που έφερε μαζί του για τις όμορφες στιγμές στην Ακτή του Ελεφαντοστού! το φανελάκι ήταν τώρα γεμάτο τρύπες, ένα κουρέλι…

Sudarsan Raghavan and Sumana Chatterjee
Knight Ridder Newspaper, 24/6/2001